Jezus Christus: De Weg naar Eenheid via de Liefde
De liefde tot God
De weg naar mystieke Eenwording
Les 68
Mijn vrienden, de storm van mijn Liefde heeft jullie door elkaar geschud, zodat zich de oude Adam in al zijn facetten nog toont. Ik, JEZUS CHRISTUS, leerde jullie de Weg, nl. het oude gewaad mens af te leggen, voor een hoger Zelf, de zoon, de dochter van de Vader.
Jullie bewegen je nog tussen twee bewustzijngebieden. Al het gerammel aan het traliewerk heeft geen nut, zolang je niet beseft, dat jullie zelf deze tralies in de muren geplaatst hebt. Pas als je begrijpt, dat ieder noodlot, dus ook ieder traliewerk, door jullie bepaald werd – en weliswaar uitsluitend, dan zijn jullie bereidwillig, bewust je handen tijdens gebed in elkaar te vouwen en te zeggen; “Vader, hier sta ik, help Jij me nu verder! Niet ik, o geliefde Vader, wil mijn zelfgebouwde gevangenis ontsluiten, maar ik voeg me en maak daardoor de stap naar Jouw Licht van dit ogenblik, uit het tijd/ruimte-systeem”. Pas dan zal zich tonen, dat geen muur sterk genoeg kan zijn en zich in het Licht van jullie overgave zal oplossen.
Wat is de opgaven, die jullie nu als het aller belangrijkste aan het hart zal liggen? Het is zich overgeven aan het ogenblik, aan de eeuwigheid, zich aan Hem, de Al-Ene, over te geven.
De gezamenlijke weg, die Ik jullie leerde, bestaat uit deze overgave. Toen Ik jullie de liefde tot de Schepping had uitgelegd, konden jullie uit alle Woorden lezen, dat zich alles, wat God, de Eeuwige schiep, zich aan Hem weggeeft en Hij, die in allen is, zich opnieuw in alles in jullie wegschenkt. Enkel de mens is een uitzondering in de overgave: hij komt in verzet hiertegen. Verzetten tegen overgave is heerszucht, is gebrek aan deemoed.
Het begin van de geestelijke Weg en het einde zijn steeds doorstraald met het ene woord uit jullie woordenschat: liefdevolle overgave! De hoogmoed, zoals je weet, ontstond uit de val. De overgave voert jullie naar de Thuishaven. In deze overgave liggen ook alle andere wezensdelen en eigenschappen, die een volkomen Kind van de Vader als erfdeel in zich draagt.
Aanschouw de Orde! Verzet zich toch ergens iets in de schepping tegen de Schepper? Trekt de zon niet haar baan om de Oercentraal Zon? Trekt de aarde niet haar baan om de zon? Cirkelen de planeten niet welgeordend? Zelfs in de chaos, dat je denkt te zien hier en daar aan de sterrenhemel, herkent de beschouwer de drang naar Orde.
De vrije Wil, die de Kinderen geschonken werd, heeft als inhoud ook tussen de twee extremen te kiezen, aan de ene kant de overgave, aan de andere kant de heerszucht. Wie in de goddelijke Wil binnen gaat, die vindt onvermijdelijk de Liefde van volle overgave, tot de Wil van de Vader.
De Wijsheid geeft zich over in overgave aan allen, die uit haar willen scheppen. Ik herinner je aan de kelk, die symbolisch in jullie staat, bereidwillig, de Wijsheid uit de hemel op te nemen en zich aan jullie te geven.
Was Mijn ernstige Weg over de aarde, niet enkel een Weg van overgaven? De daad van de Liefde eist overgave. Wie ongeduldig over de aarde wandelt, die heeft gebrek aan overgave, hij heeft gebrek aan Liefde en Barmhartigheid. Overgave, een woord uit jullie spraak, dat Ik jullie in zijn diepste betekenis verklaard heb!
Wanneer jullie b.v. naar jullie medemensen luistert, zo is daar ook jullie overgave verlangd, niet jullie oordeel, voorbarig gedacht, niet jullie gewaarwordingen, die jullie medemensen in negatieve stralingen van afwijzing hullen, nee, maar in de overgave beseft de wijze uit alle gesprekken van zijn mede zusters en broeders ook de mogelijkheid, zelf nog bij te leren, want enkel zolang de wijze leert, is hij in de deemoed, is hij een wijze.
Wanneer je Mij als Lichtbrenger dient, is het belangrijk, dat je jullie medemensen kunt toehoren, zonder te oordelen.Waarlijk, onderzoek je steeds weer, hoe vaak je in een kort tijdsbestek van ongeveer één uur, terwijl je een pratende mens toeluistert, nog oordeelt of veroordeelt!
Mijn Weg, die Ik jullie leerde, voert jullie uit de “oude Adam”. Maar, Mijn vrienden, voor dat deze “Adam” nieuw worden kan, moet de oude verdwenen zijn. Voordat traliewerk en muren zich oplossen, moet de “oude Adam” vergaan.
Kijk naar buiten naar de nu beginnende lente, en neem het als symbool! Wanneer niet oude, afgestorvene de voeding zou geven voor nieuwe, dan kon er jullie geen bloem meer blij maken. In de herfst valt het loof en ontbindt zich, schenkt de bodem nieuwe voeding en kracht. In de lente wordt deze oude loof door de hevig verlangende omhoog spruitende voorjaarsbloemen opgenomen, en ze verblijden in hun bloeiende pracht jullie hart en jullie zinnen.
Voordat een zaadkorrel niet stervend in de aarde gelegd wordt, kan een nieuwe scheut niet omhoogschieten. Zo moet ook de “oude Adam” sterven, steeds een stukje meer, tot je het hogere Zelf ontmoet, en je beseft: dat ben ik in werkelijkheid.
Mijn vrienden, jullie beschrijden een Weg. Die in vroegere oude tijden vele incarnaties lang duurde. Vandaag straalt door de Genade van de Vader zo veel Kracht in deze Ruime -Tijd gebeuren, dat het jullie mogelijk is, binnen veel kortere tijd jullie boeien open te breken, de “oude Adam” te begraven en als God -Mens op te staan.
Nog zijn jullie geestelijke ogen ingehouden. Waarom, Mijn vrienden? Jullie worden pas voor de geestelijke wereld ziende, voor het weven van de Geest in al het Zijn, wanneer jullie verregaand jullie hogere Zelf gevonden hebben, wanneer jullie je tegenwoordige Leven in volle overgave aan God emotieloos aannemen.
Ik weet, dat deze Weg moeilijk is. Ik ben jullie ook vooruitgegaan. Even wel spreek Ik met alle nadruk en Ernst:”Mijn vrienden, het is tijd! Het gaat er niet om, je zo aan te nemen zoals je nu bent –dat is voorwaarde. Het gaat er ook niet om, een doel onvoorwaardelijk te willen bereiken, dat is verkeerd, maar het gaat daarom, zich over te geven en op het moment zelf te leven. Het moment is Eeuwigheid, en de Eeuwigheid bekommert zich niet met de vele problemen van het menselijke Zijn.”
Jullie begrijpen de Eeuwigheid nog niet. Zo wil Ik graag jullie, achtend op de vrije Wil, vragen, dat jullie je in de komende tijd met het volgende bezig houden:
Jullie denken aan je lievelingsboom. Kijk er weer naar toe, zo hoe hij nu voor je staat, en dan verdiep je in het begrip “Tijdloosheid/Eeuwigheid”! Kijk, zonder veel moeite te doen, naar je boom. Bij het woord “Eeuwigheid” is de boom een zaadje. Hij groeit omhoog tot een grootte, die jullie je voorgesteld hebben, dan begeleid Ik jullie bij de oefening van deze opgave. Gelijktijdig zien jullie zijn afsterven, het vergaan. De Eeuwigheid in tijd-ruimte-gebeuren is steeds nieuw worden en vergaan. Dit “worden en vergaan” Mijn vrienden is jullie in de komende tijd heel nabij gebracht. Verheug je niet alleen om het ´worden´, maar bedenk, dat al het worden ook vergaan moet, tot het uitmondt in de tijd/ruimte-loosheid, in de Eeuwigheid.
Waarom is hier op aarde aan de mensen de tijd geschonken? Ik sprak de laatste keer hierover: uit de Barmhartigheid, daarmee steeds doorgaans weer nieuw “worden en vergaan” ook steeds weer een nieuwe kans gegeven worden kan.
Mijn vrienden, jullie bewegen je uit het rad van wedergeboorte los. Niet, omdat jullie deze aarde met al haar moeilijkheden niet nog eens betreden willen, nee, maar omdat je boven de zwakte van de “oude Adam” uit groeit, deze aflegt en jullie ware innerlijke Geestesgrootte vindt. Zo´n Verlicht-wezen tracht echter in geen geval, deze aarde te verlaten, om de Thuishaven, het Vaderhuis, voor zich alleen te bereiken, maar de ware Verlichte draait zich om en kijkt op de achterblijvers, ja, hij keert om en reikt zijn handen naar de jongere broeders en zusters, om ook hun naar het Vaderland te helpen.
Nu volgen met bijzondere nadruk Mijn Woorden: Zo vele Verlichten gingen in het volle bewustzijn van zijn geestelijke Kracht als Lichtbrenger naar een nieuwe incarnatie. Door zijn bewustzijn van zijn verlichting werd de mens echter weer hoogmoedig, plaatste zich op grond van zijn kennis en kracht boven zijn naasten, en de Verlichte viel.
Velen, die hun God -.Mens gevonden hadden, die ze in het innerlijk zijn, begaven zich weer opnieuw in dit gevaar. Zij erkenden, dat het na deze ervaringen beter zou zijn, over deze bewustheid van de Verlichting wederom een sluier der vergetelheid te leggen. Dit gebeurt echter enkel op verzoek van de Verlichten.
Nu vraag Ik jullie, zijn jullie er zeker van, dat jullie niet in waarheid al lang Verlichten zijn, die hernieuwt hun Weg over de aarde gaan en die alles, wat Ik jullie leer, reeds al lang als ervaren Goed in zich dragen? Zijn jullie niet uitgegaan, om jullie broeders en zusters naar de Thuishaven te brengen? Is dat, waaraan jullie schudden, niet naar omstandigheden de sluier, die jullie vol bewust om jullie heen gelegd hebben, omdat jullie hierom aan God, jullie Vader gevraagd hebben?
Mijn vrienden, als jullie de geestelijke Kracht konden zien, die in jullie al levendig actief is, zouden jullie niet langer aan Mijn Woorden twijfelen. Alle bewust - zijn - niveaus zijn in jullie door het Licht beroerd en stromend. Vanuit jullie gaan er verbindingsstralen over de hele aarde, ja vanuit de aarde verder naar de sterren- zusters en -broeders. Stralen, precies zoals Lichtstraten zijn voor ontelbare mede broeders en zusters. Ontwaak, Mijn vrienden, kom uit de voorstelling van jullie opsluiting
Wanneer jullie ´snachts in een diepe slaap verkeren, komen we aan de gene zijde bij elkaar, verenigd met al de Lichtwerkers op verschillende niveaus. Ieder kent zijn opgaven. Wij beraden en wandelen overal daarheen, waar het Licht van de Liefde in de mensen of zielen gegeven kan worden: Al is het op de slagvelden van deze aarde, al is het in de gebieden, die door wereld catastrofen, van aarde catastrofen teruggevonden zijn, ongeacht of ze van andere sferen zijn, in de zielerijken.
Nu betekent het, dat jullie uit jullie bewusteloosheid ontwaken, naar de bewustheid, zoals Ik jullie de laatste keer geleerd heb, tot een bewustheid, waarin de nacht van de dag, en omgekeerd, niet meer gescheiden is.
Ik voer jullie door meer meditaties. In de toekomst kunnen jullie door de meditaties verder naar binnen groeien, die ook uit jullie innerlijke opkomen. Meditaties uit het bewustzijn zijn geen fantasieën, zoals je misschien denkt, nee, het zijn gebieden uit andere bewustzijnslagen. Wie zich door overgave in de meditaties begeeft, die kan Ik in dit bewustzijnsniveau voeren, zo dat niet langer twijfel bestaat, dat iedereen onder jullie hier in de kring en ook buiten de kring, de verbinding met de grote OERBRON, tot God, met de uit Hem stromende Lichtkracht heeft en ook deze Kracht een deel van hem is. Laat de schaal van de “oude Adam” barsten, en stijg omhoog!
Een korte meditatie voert jullie in de vrijheid.
Concentreer je op je adem! Adem - door alle centra - langzaam de goddelijke Kracht in, de goddelijke Kracht, die jullie zijn, en adem door alle centra de “oude Adam” uit! Herhaal dit meerdere keren bewust en laat dan de Adem komen en gaan, stil diep binnen in je! Ik zwijg! Oefen er mee!
Bij dit bewust ademen, ervaren jullie het kloppen aan het schedeldak. De uiterlijke begrenzing, de muur, de tralies verdwijnen in overgave, niets willend en alle inspanning gaat over in rustig ademen, dat zich innestelt in het goddelijke Ritme van het zijn en niet -zijn, van het alles en niets, het worden en vergaan, jullie komen aan je rustige kern binnen in je.
Krachtig stroomt goddelijke Odem nu door jullie Zijn. Alle bewustzijnscentra lichten in het stralende Licht van jullie goddelijke Oorsprong op. Spreek uit: “Ik Ben een zoon, een dochter, van de eeuwige heiligen Vader. IK BEN.”
Dit Ik ben heft alle begrenzingen op. Jullie bewustzijn verwijdt zich in dit Ik ben, in God in al het Zijn.
Voor jullie geestelijke ogen trekken tijd-ruimten voorbij. Steeds weer denken jullie: Ik ben. Ongeacht, wat ik in deze tijdruimten voor een rol aangenomen heb, het is niet het ware Zijn, dan Ik ben. Ik ben de opgaande zon en de zonsondergang. Ik ben, denk zo verder, het ontstaan van een ster en zijn ondergang. Ik ben, denk zo verder, het ontstaan van de aardse wereld ruimte en zijn ondergang.
Verwijd je bewustzijn nu naar de eeuwigheid toe met de gedachten: Ik ben aan de andere kant van tijd en ruimte. Worden en vergaan hebben geen geldigheid meer voor mij, want Ik ben een kind van de Allerhoogste: Zijn zoon! Cq. Zijn dochter! Laat dit in je stromen!
Keer nu terug uit dit bewustzijn naar het aardse zijn, waarin jullie al zo vaak binnen getreden zijn. Nu ligt het aan jullie, de vrijheid van het Ik ben, in je overgave volledig te benutten. Jullie keren weer terug in ruimte en tijd.
Wordt de verbinding gewaar met jullie sterrenzusters en sterrenbroeders. Wordt gewaar de verbinding met alle wezens in dit materiële zijn, want jullie hebben de Eenheid uit de Eeuwigheid in het tijd/ruimte gebeuren meegebracht.
Als jullie nu weer in jullie aardse lichaam komen, dan herinneren jullie meteen de momenten weer, waarmee je als mens nog steeds worstelt, aan dat, wat je werkelijk bent.
Mijn vrienden, Ik herinner jullie nog een keer aan mijn vraag, jullie met het worden en vergaan” bezig te houden, als het ook jullie wil is, want het is werkelijk de hoogste tijd, de boeien van de materiële zinnen van jullie lichamelijk leven open te breken en je op je geestelijke zinnen te richten. Bij de oefening met de boom zal het jullie de eerste keer lukken, dat jullie deze boeien openbreken.
Ik geef jullie mijn kracht, en de genade uit het Vaderhart is in alle volheid aan jullie gegeven. Kom en zet het in de daad om, wat als weten in jullie rust!
Amen
| Voorwoord | ||||||
| 1234567 | ||||||
| 891011121314 | ||||||
| 15161718192021 | ||||||
| 22232425262728 | ||||||
| 29303132333435 | ||||||
| 36373839404142 | ||||||
| 43444546474849 | ||||||
| 50515253545556 | ||||||
| 57585960616263 | ||||||
| 64656667686970 | ||||||
